150 ANOS DE CANTARES GALLEGOS (1863 - 2013)

                            

FALAMOS DE ROSALÍA

Naceu en Santiago de Compostela o 24 de febreiro de 1837. 

Foi bautizada cos  nomes de María Rosalía Rita.

Xa na escola gustáballe o debuxo, a música e a declamación.

Rosalía de Castro casou con Manuel Murguía, co  que tivo 7 fillos. Cambiou varias veces de domicilio, entre Madrid e Galicia.

Rosalía nunca disfrutou de boa saúde. Viviu adicada á súa casa, aos seus fillos e ao seu home, nunca aspirou a ser famosa.  Foi o seu home  quen a convenceu para que publicara as súas obras.

Morreu de cáncer aos corenta e oito anos na súa casa de Padrón, onde actualmente está o museo. Tódolos seus fillos morreron antes que ela, sen deixar herdeiros.

Compuxo os seus primeiros versos á idade de 12 anos.

Aos 17 anos xa era coñecida no  "Liceo de San Agustín" polo seu primeiro libro: La Flor.

Follas Novas, expresión angustiada sobre a morte e a soidade do ser humán. Nel, Rosalía mostra unha visión sombría da existencia humá.

A súa obra mestra en castelán é En las Orillas del Sar, versos de tono íntimo e acentuado sentimento relixioso.

Cantares Gallegos (1863) é un canto á súa Galicia rural, cheo de morriña e denuncia ante a explotación dos segadores que ían a Castilla.

Con Cantares Gallegos, escrito íntegramente en lingua galega, é o comenzo do renacimento poético nesta lingua.