TEATRO: RUCS, EL MALEFICIO DEL BRUJO

RUCS, EL MALEFICIO DEL BRUJO

Los elementos esenciales de esta historia son: el lenguaje de la máscara, el juglar, el clown y los bufones.

Hace muchos años... en un país lejano, lejano, lejano... un rey muy poderoso marchó a la Guerra del Garbanzo.

Entonces le confió su reino y su hija, la princesa Catalina, al mago de la Berruga Verde.

Este, seducido por la belleza de la princesa, le pidió su mano, pero Catalina enamorada del príncipe Rosendo, le dio calabazas.

El mago, en un ataque de celos, la convierte en una rana. Para poder deshacer el terrible encantamiento, el valeroso príncipe Rosendo, se verá envuelto en sorprendentes aventuras.

          

PALACIO DE LA ÓPERA - LA BELLA DURMIENTE

SHEILA

SARA CASTAÑEDA

SARA SÁNCHEZ

O CICLO DA AUGA

 

 

ENTREVISTA Á MIÑA AVOA Mª LUISA

 

-        Que facías cando eras nova?

-        Traballaba no campo cuidando as vacas. Axudaba na sembra das patacas. Tamén sementabamos centeo, maínzo e trigo. Logo viña a recolleita e tamén a “malla”, que remataba cunha festa. Despois tiñamos que levar o gran ao muíño e por último, facer o pan no forno da casa.

-        Como te divertías naquel tempo?

-        Xogabamos á corda, ao tres en raia, á mariola… Outras diversións eran: ir os domingos á misa, os días de feira, as verbenas do verán…

-        Como foi a túa voda?

-        Pois moi ben, porque o pasei con toda a familia: comemos, bebemos e bailamos.

-        Como se vestía naquela época?

-        Cando saiamos a divertirnos poñiamos vestidos, saias, abrigos e zapatos; pero para traballar no campo usabamos botas de goma e zocas. 

-        Que peinado se levaba?

-        Levábase o pelo longo, cardado ou recollido nun moño.

-        Como vos desplazabades aos sitios?

-        Íamos andando, a cabalo, no coche de liña ou no tren.

-        Era moi difícil a vida daquela?

-        Si, porque había poucos cartos. Traballábase moito e gañábase pouco.

 

                                                                                                                Adrián López Espiñeira

A MULLER GALEGA - A MIÑA BISAVOA

A MIÑA BISAVOA

-        Como te chamas?

-        Elvira Vázquez Méndez.

-        En que traballabas de nova?

-        No campo e nunha fábrica de embutidos.

-        Como vos divertiades naquel tempo?

-        Xogabamos ao tulé pola tardiña, despois de vir do campo. No inverno íamos ao salón de baile e no verán, ás verbenas que había cando era feira.

-        Como foi a túa voda?

-        Caseime pola igrexa e pasámolo moi ben. A comida fixémola nunha horta que tiñan meus pais e consistía en: pan, queixo e biscoito.

-        Como se vestía?

-        Levábanse os vestidos estampados con vuelo, saias plisadas por debaixo da rodilla, chambras (blusas) e chaquetas.

-        Como vos peinabades?

-        Co pelo rizo ou con permanente. Tamén poñiamos un poostizo para levar un tupé.

-        Como vos desplazabades?

-        Case sempre a pé. Para vir á Coruña colliamos o tren ou o autobús.

-        Era moi difícil manter a casa?

-        Pois a casa era alugada e pagabamos 4 pesetas de renta. Había que traballar moito: faciamos a matanza e labrabamos as terras.

Tamén barutabamos a fariña de trigo no baruto e o millo na peneira; despois levabamos a fariña ao muíño e logo cociamos o pan na casa.

A min tocábame ir lavar a roupa ao río ás seis da mañá.

De todos os xeitos, podo dicir que nunca nos faltou de nada.

                                       SHEILA FRESNEDA

CONCURSO MEJOR PERIODISTA INFANTIL 2014

 

CONCURSO DONANTES DE SANGRE





CAYETANA ARDUÍNO Y ANTÍA CAÑIZO





IZAN VARELA GUZMÁN





SARA CASTAÑEDA





SHEILA FRESNEDA Y JUAN BRAIS PRIETO





XABIER GÓMEZ Y DANIEL NAVEIRA









XOEL LAGO Y SARA SÁNCHEZ



BONECOS DE NEVE - FRASES SOBRE A PAZ

MURAIS DE ANIMAIS